1 Ağustos 2014 Cuma

Yolculuk 2



Güne sımsıcak bir günaydın ile başlamaktan daha güzel birşey olabilir mi? Sevdiğin insanın gözlerini sabah sana bakarken bulmak ve sen uyanana kadar seni öylece izlediğini bilmek. Tabiki bunlar tamamen safsata, şehir efsanesi.

Sabah gözlerimi Ankara'nın betonlaşmış benliğinde açtım. Betonun soğukluğu şehre geçmişti sanki. Yada sabahları cidden soğuk oluyor. Lafı getirmek istediğim yer Ankara'dan geçtiğimdi aslında. Altı üstü 30 dk sürdü ankara maceram.

Otobüste bir sabaha gözlerinizi açıyorsanız ve kamilkoç rahat otobüslerinden birinde üstelik tek kişilik koltuktaysanız ciddi yalnızlık probleminiz vardır. Benim var mesela. Suan bu mesajı 13 numaralı tekli koltuğumdan yazıyorum.

Yollar bana hiç bukadar uzun gelmemişti daha önce, hep bir sohbet edecek insan bulur yolculuğun nasıl geçtiğini anlayamadan varmış olurduk. Ama bu sefer yol bitmiyor zaman geçmiyor. Buna da alışıyor insan...
Kulaklığımla sevişmeyi öğrendim sanırım kulağımla ciddi düşünüyor.

Güzel bir istanbul macerasından sonra bu yalnızlık çok koydu sanki, tek gecelik ilişkilerin sonunda yaşanan o yalnızlık hissi gibi, sarılamazsın, inanamazsın, bilemezsin... Karşılıklı tatmin olunmuş ve iki tarafta istediğini almıştır fazla uzatmak manasızdır, anlamsızdır. Adam zaten birazdan kalkıp gidecek ve birdaha ondan haber alınamayacaktır, belki tekrar arar ve tatminini kullanır en fazla bu. Bu adama sarılamazsın, ödemezsin öyle delicesine, güvenemezsin, bağlanamazsın... Sonuc olarak kendine şunu söylersin yalnız öleceksin orospu...

Neden bu kadar korkunç gelir bu kelime anlam verememişimdir. Hangi korkumuza anlam verebildik ki, anlam verdiğimiz neyden korktuk... Gel gelelim yalnızız , tamam senin sevgilin var aferin ama unutma sendebir yerde Yalnızsın.( yazar burda kıskandı). 

Kimi arıyorsun demişlerdi bana birgün, daha doğrusu ne bok bekliyorsun ki bu ortamda dediler, haklılar ortam çocugu olup bedensel tatmin mekanizmamı kullanır oldum. Beden doyduğunda ise işte eksik parça o zaman ortada sırıtmaya başladı. Hiç kimse ruhuma hitap etmiyordu. Yada ruhum kapalıydı... Ben enerjimi dengeleyecek birini arıyorum aslında, herşeyi beraber yapacağımız biri, spontane yaşayabileceğim ve beni heycanlandıracak biri işte, sanırım kinder süpriz yumurta arıyorum...

Bu konuya nerden geldim bilmiyorum ama gözlerimi tek başına, yolda ve birtek mesaj bile gelmemiş olarak açmanın hüznü ile beyin ezmesi yaşadım sanırım. Oysa her sabah mütemadiyen öpülerek uyandırılıyorum. Yersen...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder